Op 24 januari stelde de gemeenteraad van Huizen het bestemmingsplan natuurgebieden vast. Een uniek besluit: voor het eerst won het landschapsbelang het van particuliere belangen. Lange tijd zag het daar niet naar uit. Het college wilde weliswaar het gebied De Limiten open houden, maar tegelijk ook bepaalde ontwikkelingen mogelijk maken, zoals de aanplant van een boomgaard en de bouw van opstallen. Vanaf het begin heeft GroenLinks zich als enige fractie tegen die benadering verzet, omdat zo niets terecht zou komen van behoud van het open landschap. Pas nadat omwonenden in actie kwamen, ontstond er geleidelijk een raadsmeerderheid voor ons standpunt.

Bijdrage Gerrit Pas (GroenLinks) in de raadsvergadering van 24 januari 2008:
Het belangrijkste gebied binnen dit voorstel betreft het landgoed De Limiten.

Al bij de discussie over de gebiedsvisie die aan dit bestemmingsplan ten grondslag ligt, heeft GroenLinks ervoor gekozen dat het belangrijkste uitgangspunt moet zijn de bescherming van het open karakter van de zanderij en de versterking van de natuurwaarden van het landgoed. Het gebied is immers onderdeel van de Ecologische Hoofdstructuur. Het is een kwetsbaar gebied, een gebied met zo zijn eigen geschiedenis.

Afgezien van de wettelijke verplichting om bestemmingsplannen regelmatig te herzien, zijn we ook met een planwijziging bezig omdat een aantal eigenaren (m.n. Verwelius, kwekerij de Limieten) zich niets gelegen laat liggen van het huidige bestemmingsplan. Hun gedrag heeft geleid tot een verrommeling in een deel van het gebied. Wie dan redeneert vanuit compromissen (en dat was de gedachte in de gebiedsvisie), legitimeert daarmee al gauw een verder dichtgroeien en verdere aantasting van het gebied.

Dat wil mijn partij niet. Wij willen dat het open gebied… ook open blijft; dus niet sluipenderwijs dichtslibt met bomen of met losse bebouwing in de vorm van opstallen voor paarden of andere bestemmingen. Kortom, wij willen geen verdere verrommeling van dit gebied. GroenLinks kiest vóór behoud van het landschap.

Daarom, en dat heb ik ook in de commissie al bepleit:

- géén boomaanplant (houtopstanden/volgroeide bomen) ten oosten van de kwekerij mogelijk maken;

- en ook niet de mogelijkheid van schuilgelegenheden voor dieren opnemen.

Wij steunen dan ook amendementen die dit beogen.

Het doet mijn fractie deugd dat een raadsmeerderheid zo’n eind in onze richting is opgeschoven.

Ik moet nog ons standpunt geven over twee zienswijzen.

Die van dhr Holz en mw De Groot.

Allereerst Zienswijze 4 van dhr Holz
Naar aanleiding van de behandeling in de commissievergadering van 9 januari j.l. zijn we ter plekke gaan kijken. En kunnen wij instemmen met een ontsluiting aan de Crailoseweg.

Vandaar onze steun aan het door dhr Kok ingediende amendement.

Dan Zienswijze 6 van mw De Groot
Na het verhaal van mw De Groot (zij wilde op haar perceel een tweede woning bouwen tbv mantelzorg voor haar moeder/GP) in de commissie over mondelinge toezeggingen in het verleden en besluitvorming door de provincie, werd ik aan het twijfelen gebracht over allerlei juridische verplichtingen.

Maar die zijn er volgens ons niet! Ik kan me voorstellen dat als de wethouder komt kijken, en ze wijst op het probleem van de rode contour, dat dat hoopt geeft. Maar ook als het perceel door provinciale besluitvorming binnen de rode contour komt te vallen, is dat nog geen automatisme, nog geen verplichting voor de gemeente om voor woningbouw te kiezen. Dat vergt nog altijd een raadsbesluit.

Gelet op de nabijheid van het natuurgebied (het is geen natuur-, maar overgangsgebied), gelet ook op de precedentwerking die van één bouwbestemming uit kan gaan, en de intensievere bebouwing die dan plaatsvindt, voelen wij er niets voor om de zienswijze van mevrouw De Groot over te nemen.

Tot slot een meer algemene opmerking:
We hebben het vanavond over de afweging van belangen. Persoonlijke economische belangen en belangen van meer algemene aard, zoals natuur, landschap.

Té vaak – en dat is volgens een onderzoek van de Algemene Rekenkamer een algemeen verschijnsel - zien we dat bij afweging van hoogwaardige natuur tegen andere belangen, de natuur het aflegt. Met als gevolg dat:

- de omvang natuur afneemt,

- de ruimtelijke samenhang van natuurgebieden afneemt door versnippering en barrières (en die samenhang is juist van belang voor behoud van soorten planten en dieren),

- en de kwaliteit van de natuur afneemt (door vermesting, verzuring, verdroging).

Als we in Nederland waardevolle natuurlandschappen willen overhouden, dan zal de overheid, landelijk én lokaal, duidelijke normen moeten stellen en moeten handhaven.

Terugblikkend op mijn eigen raadsperiode, en met name de afgelopen jaren, moet ik vaststellen dat de gemeente Huizen zich daar steeds meer van bewust is geworden.

Het voorliggende bestemmingsplan natuurgebieden getuigt daarvan,

ondanks de aanscherpingen die mijn fractie op een aantal onderdelen bepleit.

Ook de stringente handhaving getuigt daarvan.

Wat in het verleden kon, kan nu niet meer.

Die ontwikkeling ziet GroenLinks als pure winst.