Geachte collega’s,

Vanaf 2000 zijn de gasprijzen met 85 procent gestegen, zo maakte het Centraal Bureau voor de Statistiek deze week bekend. In de maand januari werd maar liefst 7,5 procent prijsstijging genoteerd. Oorzaak hiervan is de stijging van de olieprijs op de wereldmarkt, waaraan de gasprijs is gekoppeld. Het is niet te verwachten dat de olieprijs de komende jaren zal dalen. We zullen dus geconfronteerd blijven met hoge energiekosten.

De duurdere energiekosten voelt iedereen direct in zijn portemonnee. Voor lage-inkomensgroepen is de rek er inmiddels uit. Dit geldt in het bijzonder voor mensen die van een uitkering moeten rondkomen, AOW bijvoorbeeld. Van hen blijft de koopkracht al jaren achter bij de gemiddelde loonontwikkeling. De gevolgen daarvan zijn zichtbaar: een toename van de armoede in Nederland - ook in Huizen waar een voedselbank in oprichting is.

Wat kunnen wij als lokale politici hieraan doen? Een verhoging van het sociaal minimum, behoort niet tot de bevoegdheid van de gemeente – dat zou naar mijn mening het kabinet moeten doen. Wel kan de gemeente via de bijzondere bijstand mensen ondersteuning bieden die in de problemen komen. Maar dit zal altijd tijdelijk zijn. Hetzelfde geldt voor allerlei toeslagen die het koopkrachtverlies moeten compenseren – hoezeer mensen daarmee ook geholpen zijn.

Daarom stel ik voor om in de komende periode naast voortzetting van het armoedebeleid flink werk te maken van energiebesparing, en dit in het collegeprogramma vast te leggen.

Er is nog een belangrijke reden om in te zetten op energiebesparing: de klimaatsverandering. De gemeente heeft, op initiatief van de GroenLinks-fractie, een waterplan opgesteld (de raad stelt dit op 16 februari vast). Dit waterplan is van belang om met het oog op de toenemende neerslag in de toekomst verzekerd te zijn van schoon water en om wateroverlast tegen te gaan. Het plan probeert de gevolgen van de klimaatsverandering op te vangen, niet de oorzaak.

De oorzaak van de klimaatsverandering is ook bekend: de uitstoot van broeikasgassen.
Nederland behoort binnen de Europese Unie tot de landen met de grootste groei in CO2-uitstoot: de energieconsumptie van de Nederlandse huishoudens is de laatste jaren fors gestegen. Dat vraagt dus om veel meer ambitie op het terrein van energiebesparing en duurzame energie. Internationale verdragen en nationale doelstellingen moeten in lokaal beleid worden vertaald.

Hoe zou dat kunnen? Hierbij alvast één concreet voorstel: door alle huishoudens een Energie Prestatie Advies aan te bieden – tips voor een efficiënter energiegebruik in de woning (vergelijk het Keurmerk Veilig Wonen). Over de uitvoering kan de gemeente afspraken maken met de woningbouwcorporatie en een beroep doen op subsidiegelden. Een EPA-advies leidt tot meer gebruikerscomfort, lagere energiekosten en een lagere milieubelasting. Onze inwoners hebben daar alle belang bij.

Ik zie uit naar jullie reactie op mijn voorstel.

Met vriendelijke groet,

Gerrit Pas